We zijn op de kop af twee weken op Curaçao. Maar het lijkt wel alsof het al maanden geleden is dat we in Nederland familie, ouders, vrienden en collega’s uitgezwaaid hebben. De dagen op Curaçao vliegen voorbij. We moesten aanpassen aan het warme klimaat, de omgeving en omgang. Maar onderhand lopen, praten en doen we alsof het nooit anders is geweest.
De energie en flow van Curaçao – de warmte die je niet alleen van de zon, maar ook van de mensen hier krijgt – het is onbeschrijfelijk fijn en een voorrecht om het op deze manier mee te mogen maken.
Waar begin je met vertellen?
We hebben nu al zoveel gezien en meegemaakt op Curaçao, het is lastig om te bedenken waar te beginnen. De zonsondergangen over zee vanuit huis, de prachtige ochtenden met voorbij vliegende pelikanen langs de kust. Of het kopen van stroom bij Pagafasil of Pagomatiko en onze gang langs Publieke Zaken. De bezoekjes aan de scholen en de zoektocht naar een goede kapper.
Na onze aankomst op Curaçao en de eerste indrukken hebben we zoveel mogelijk geprobeerd te regelen. Maar op het tempo van Curaçao kost ieder ‘regelding’ je gemakkelijk een aantal uren tot halve dagen.
Albert Schweitzer schoolbezoek
Op vrijdag 7 februari in de ochtend hadden we ons eerste bezoek al staan. We hadden vanuit Nederland de sterke hoop tussen de lijsten van de Albert Schweitzer school te komen, dit wilde alleen nog niet echt vlotten.
Van horen en zeggen zou dit de beste school zijn waar we dan ook actief naar handelden. De afspraak stond vroeg in de ochtend en we gingen op weg.
We kregen van de directrice een rondleiding en veel informatie over de school en het lessysteem. Het is een grote school met ruim 900 kinderen gerund door twee departementen. “Een beetje massaal naar ons idee”. Als gevoelsmens raakte ik niet echt overtuigd. De lijsten stonden er vol en er was pas plek ver na de zomer, misschien.
Na een klein uur stonden we weer buiten de school en lieten onze gedachten even bezinken. We hadden nog een belangrijk bezoek op de planning staan deze ochtend.
“Later in de week kregen we een e-mail van de school met weer dezelfde inschrijfdocumenten en vragen naar wat we allemaal al hadden besproken. We vonden het nu wel tijd om eerst meerdere scholen te gaan bezoeken.”
Inschrijven bij publieke zaken op Curaçao
Belangrijke zaken wilden we zoveel mogelijk snel op de rit hebben. Een inschrijving in de gemeente en de zoektocht naar Publieke Zaken was al een flinke onderneming op zich. Met een grote huurwagen moesten we door de smalle straatjes midden door Willemstad manoeuvreren. Google maps gaf exact aan waar het was, maar onbereikbaar met de auto, zo leek het. Tot we het gebouw passeerden met de wagen en de ingang met parkeerplaats gevonden hadden.
Het was druk bij Publieke Zaken en ze waren ook niet lang meer open. Aangesloten in de rij voor een wachtkaartje, waren we de laatsten die nog plaats mochten nemen in de wachtruimte.
Na een tijdje stal Sanne de show door vreemde capriolen uit te halen. Vele ogen gingen langs haar met vriendelijke gebaren en veelal een glimlach. Het zorgde ervoor dat de wachttijd wat vlotter ging. Met een pingel zagen we ons nummer en mochten naar het loket waar we ons in zouden kunnen schrijven.
Helaas – maar ook wel verwacht – moest toch echt eerst de VVR van Martine eerst geheel goedgekeurd zijn. Zonder dat kregen we nog geen stempel in ons paspoort. Dus we zitten nu een beetje in een schemergebied tussen Nederland en Curaçao. We moesten ons namelijk al wel uit Nederland uitschrijven om op Curaçao de gang in werking te zetten. Een beetje een gek idee, maar we zijn er nog.
Hoe dan ook, we hadden ons in ieder geval gemeld en staan nu niet geheel onbekend op de radar van Curaçao.
Op zaterdag de toerist uithangen
Onderhand was het zaterdag en we wilden zwemmen in de buurt. Omdat we toch alles wilden ontdekken hebben we een plekje opgezocht op Blue Bay Curaçao. Een prachtige omgeving en idem resort, maar dan wel op en top toeristisch natuurlijk. Vanaf ons huis is het een kleine 10 minuten rijden. Hier hebben we een tijdje aan het water gezeten en diverse sprongen in de zee gemaakt. Nu eindelijk met snorkel – wat een gave vissen zwemmen hier rond.
Later op de dag gingen we bij ons in de buurt naar de Niffo Huts voor een hapje. Het hapje bleek een flinke driedubbele broodje hamburger te zijn. Niffo Huts staat goed aangeschreven en bevindt zich aan een lokaal vissers strandje. Vanaf deze plek loop je zo een natuurgebied in bij een hoge berg op, wat we ook zeker gaan bewandelen.
Mijn oog zag ook al snel de vele Amerikaanse Fregatvogels rondgaan en de prachtige roofvogels die je er hoort krijsen. Sowieso geven de vele gekleurde vogeltjes hier ook een echt lekker sfeertje.
“Dagen later zagen we hier een prachtige ijsvogel, of specht, wat ik nog moet bekijken. Ik vroeg later iemand van hier wat voor vogel het is, maar het blijkt geen standaard vogel van Curaçao te zijn. Vele vogels vliegen hier aan vanuit andere landen zoals Venezuela of Colombia, op doorreis of aangewaaid door het weer.”
Willemstad, Emma pontjesbrug en Sambil
Willemstad en de bekende brug zagen we al diverse keren wanneer we de grote autobrug overgingen. Dan riepen we enthousiast ‘pondjesbrug!’. We gingen eindelijk de stad in wandelen, het was gek om hier weer te zijn en ontzettend leuk om weer te zien. We slenterden er wat rond, kochten een nieuwe pet voor mij en gingen wat drinken op het terras.
We bezochten die dag ook Sambil voor enkele boodschappen en om te kijken welke winkels daar zijn. Sambil is een enorm winkelcentrum waar ook Carrefour te vinden is. Deze supermarkt is een beetje vergelijkbaar met de Albert Heijn. Ook vonden we er een hoekje waar SIM kaartjes verkocht werden. We hebben nu beiden een Curaçaos nummer wat het bellen en internetten toch even iets voordeliger maakt. Vodafone had ons onderhand voor iedere MB al te pakken gekregen.
En we vonden er kapperszaken! Met ons winterbos bezochten Niels en ik de volgende dag Caprice. De jonge kapster nam Niels onder haar hoede, een schatje vond ze hem. Met een zomerbos vertrokken we en Niels raakte niet over de knipbeurt uitgesproken, hij was verliefd geworden.
Zwemmen met schildpadden bij Playa Grandi
We gaven de keus om te zwemmen bij een strand met de varkentjes of schildpadden. De schildpadden werden gekozen en we vertrokken in de ochtend naar Playa Grandi. Ik mocht de eerste duik nemen en ging een stuk het water op. Op Playa Grandi staat een pier het water in, waar locals de schildpadden aantrekken met voer en gehamer op de steiger. Een massa toeristen met toestel in de aanslag mochten de foto vanaf de pier maken, om vervolgens een duit in het zakje te gooien.
Wij vonden dat niet echt nodig en deden ons eigen ding vanaf het strand. Onderweg in het water maakte ik een duik en tot mijn eerste schrik, en daarna verwondering, dook er voor mij een prachtige schildpad op vanaf de bodem.
Wat is dat een ervaring en zo bijzonder. Ik zwom compleet alleen een stuk met deze schildpad mee en kon alles goed bekijken, het gaf mij een ultiem gevoel van vrijheid. Tot de schildpad aangetrokken werd door het gehamer, want voer. De ‘toeristen’ doken er niet veel later bovenop en ik liet het maar eventjes gaan. Met een big smile het water uit, was het Martine haar beurt.
Wat een geweldige dag weer met een ervaring rijker. Die avond hebben we thuis lekkere pannenkoeken gebakken en daarmee was de dag alweer om.
Bezoek aan de St. Franciscus college
Op donderdag 13 februari hadden we een aantal afspraken staan. Want in de tussentijd schreven we scholen aan en St. Franciscus college had een afspraak met ons geregeld. We kwamen hier in de ochtend aan en kregen een warm welkom.
Met ontzettend fijne gesprekken werden we rondgeleid en hier kregen we ook de klassen te zien waar Lotte en Niels terecht zouden kunnen komen. Lotte mocht gelijk een plekje in de klas nemen waar de kinderen een liedje voor haar zongen, in het Papiaments en daarna in het Nederlands. En wat konden ze mooi zingen!
Ook Niels mocht in zijn potentiële groep aan een tafeltje plaatsnemen. Terwijl hij eventjes met de les mee mocht doen, gingen wij even weg om verder te praten over de school met de directrice.
Een goed gesprek, een fijn gesprek en we voelden ons hier zoveel meer thuis dan de Albert Schweitzer school. We gingen er dan ook zeer positief weer vandaan, maar gaven het de tijd om het eventjes op ons in te laten werken. Niels was intussen al kritisch op zijn werkje in de tijd dat hij in de klas mee kon doen, dikke prima.
Een medische keuring in het CMC
Na het schoolbezoek gingen we langs het ziekenhuis waar Martine komt te werken op de IC afdeling. We moesten hier nog wat medische keuringen ondergaan, gezien we allemaal bij Martine haar werk in de zorgverzekering opgenomen worden.
Er werden nieuwe zorgpasjes aangemaakt, ons eerste officiële document op Curaçao. Daarna konden we door naar dé keuring.
Het is een prachtig nieuw ziekenhuis met moderne uitstraling. Met ook hier weer ontzettend fijne mensen en een gezellige keuringsarts – mocht ik later nog even wat bloed afstaan. Prompt kreeg ik nog een potje in de handen gedrukt – ok dan – doen we even op commando. Alles ingeleverd en gecheckt, gingen we er weer vandoor.
Valentijn op Curaçao
Er wordt best aandacht geschonken aan Valentijn op Curaçao. Ik kreeg een roos van Martine en we aten gebak, appelgebak maar dan anders en erg lekker! Met een relax dagje gingen we in de avond uit eten aan het water bij Tomatoes Pizza at the beach.
Niet alleen de pizza’s waren om te smullen, ook het uitzicht en de zonsondergang maakt het tot een perfect plaatje. Tijdens het eten droomde ik eventjes ver weg – een perfect gevoel van rust en kalmte kwam over mij heen.
Nadien gingen we met volle buik en in het donker terug naar huis. Een bijzonder gezicht met alle lichtjes die je overal ziet van de huizen en al dat wat er staat.
Tot slot en dan nog zoveel meer
Ik begon met waar moet je beginnen met vertellen. We hebben alleen nu al zoveel gezien en meegemaakt van Curaçao, ik weet ook niet waar ik dit blog moet eindigen.
Want:
- Wij hoeven niet naar Playa Grandi om met schildpadden te zwemmen – want ze zijn ‘gewoon’ voor huis waar Martine er met een gesnorkeld heeft.
- Dat je ook hier heerlijke Nasi kunt maken met alle Nederlandse ingrediënten die we gewend waren (ons favoriet).
- Dat de supermarkt prijzen prima zijn, ofwel gewoon niet alles pakken wat je gewend bent en alternatief zoeken.
- Dat ook hier lekkere patat en snack te bestellen is bij ‘Grote berg patat’ zoals in Nederland.
- Dat we het Mango bos hebben bezocht dat een ontzettend bijzondere plek is.
- We onderhand de inschrijving van de school rond hebben en de kinderen straks op de Franciscus school zitten!
- We speelgoed konden huren, yay.
- Een Curaçaose bankrekening geopend hebben: omdat de transactiekosten geen grapje zijn.
Er is zoveel meer te vertellen. Maar dat komt later. Tot het volgende blog!
Mi no ta sinti mi na kas mas, mi ta na kas.
13 reacties
Ja het voelt voor ons ook of jullie al veel langer weg zijn ! Prachtige foto’s en mooi verhaal, wat hebben jullie al veel gedaan en gezien. Liefs heit en mem.
Snel naar Curaçao reizen 😉 Dankjewel en tot snel weer op de videobel!
Superfijn om zo even mee te lezen in jullie leventje daar, veel gebeurd in 2 weken! Mooi dat er ook al leuke school gevonden is voor de kids. Zie jullie stralen op de foto’s…geniet!
Hey Albertine, er is veel gebeurt, dat zeker! Mooie dingen maken we mee. Volgende week start school, vandaag mochten de kids uniformen passen 🙂
Ja voor ons lijkt het ook al langer jullie vertrek. Maar wat hebben jullie al veel gedaan en gezien. Prachtige foto’s weer Albert. Wat een belevenis. Liefs heit en mem.
Heerlijk om zo toch een beetje mee te kunnen genieten en wat een mooie foto’s!
Hey thanks Daniëlle! Beetje zon die kant op kan nooit geen kwaad 🙂
Prachtig geschreven 😊
Leuke tips de eettentjes waar jullie hebben gegeten , de niet toeristische plekjes zijn mooist 👏👏
De locals zijn best wel vriendelijk 😊
Jullie kinderen genieten zo te zien
Prachtige foto s heb jij gemaakt
Oant oare keer
Hoi Marjan, dankjewel!
Wat fijn dat we zo op afstand mee kunnen genieten. Het ziet er fantastisch uit.
Goed te lezen dat jullie zo genieten!
Liesbeth! Het blijft verbazen en verwonderen 🙂 Tot snel weer op de lijn!
Wat fijn dat jullie al zo goed gevoel hebben in jullie eerste weken. Hoop dat jullie nog heel veel mooie ervaringen op gaan doen. Top dat jullie naar jullie gevoel hebben geluisterd qua school. Heeeel belangrijk!! Groetjes daar en tot een volgende blog !
Irene, wat leuk, ontzettend bedankt. We maken het erg goed en ook de kinderen vinden het prachtig! Nu snel naar school, de uniformen liggen al klaar ;). Groetjes!