Martine is inmiddels begonnen in het CMC van Curaçao. Ik ben vooral thuis met de kinderen en zorg ervoor dat ze om 06:00 opstaan om zich klaar te maken voor school. Ons dagelijks leven op Curaçao begint vorm te krijgen – en dat brengt zowel uitdagende als bevrijdende momenten met zich mee.
Het voelt als een zoektocht naar een nieuwe rol in ons leven, maar dan in een totaal andere omgeving. Alles staat op zijn kop en moet opnieuw bekeken worden om te ontdekken hoe we dit het beste kunnen aanpakken.
Veel zwemmen en snorkelen
Ik ben veel met de kinderen thuis en probeer er zoveel mogelijk op uit te trekken. We zwemmen vaak in de buurt en vermaken ons in en rondom huis. Gelukkig konden we op woensdag 5 maart eindelijk de Dodge RAM ophalen. Twee dagen later haalden we ook de KIA Sportage op bij de verkoper. Dit geeft ons vrijheid en helpt bij het besparen op kosten.
De volgende dag had Martine een nieuwe dagdienst. Ik was intussen mijn Etsy en decoraties aan het optuigen, zo ook de kinderen aan het brengen en halen van school. Gelukkig kwam ook de wasmachine monteur langs voor het installeren van de nieuwe pomp. De wasmachine was gefikst en dat was maar goed ook, er lag al een flinke stapel.
Legaal autorijden op Curaçao
Later in de middag kwam Martine thuis en gingen we direct door om de verzekeringen te regelen voor de auto’s. Maar eenmaal bij kantoor, bleek dat we op geen enkele manier de betaling konden voldoen. Ze accepteerden geen creditcard (die van ons niet in ieder geval), ons standaard bankkaart werkte ook niet en we konden geen gebruik maken van hun WiFi netwerk om een overboeking te maken.
Natuurlijk dachten we, het zal ook eens eenvoudig gaan :-). We reden naar de Mac Donalds in de buurt die een goed WiFi netwerk heeft. Daar maakten we het nodige naar de juiste rekening over en gingen nogmaals terug naar de verzekeraar. Eindelijk, de betaling konden we nu wel voldoen en gelukkig gingen we met verzekeringen in de hand naar huis.
De landsontvanger
De volgende dag reden we naar het WTC om de belastingen voor de auto’s te regelen, ook wel bekend als de Landsontvanger. Dat bleek niet zo eenvoudig als gehoopt, maar we werden goed geholpen en verlieten het kantoor met nieuwe kentekenplaten voor de RAM. De KIA had al platen, maar die waren ons nog niet eerder opgevallen.
Op zaterdag haalden we de KIA op en leverden direct de huurauto in. Ik moest dicht achter Martine blijven rijden, want zij had de enige (offline) navigatie. Probeer maar eens iemand te volgen op Curaçao zonder te verdwalen! Gelukkig verliep alles zonder problemen.
Op naar Mambo beach
Eenmaal thuis besloten we er direct op uit te gaan met de RAM. Na al dat geregel was ontspanning hard nodig, dus reden we naar Mambo Beach. Eerst wandelden we over de boulevard, vol leuke winkeltjes en eettentjes. We kozen voor een restaurant met tafels in het zand en genoten van het eten – ik nam weer spare ribs, die zijn hier geweldig. De kinderen vermaakten zich ondertussen ook prima.
Na het eten gingen we naar het strand. Het water was rustig door de rotsblokken die een soort natuurlijke barrière vormden. Handig, maar een beetje saai als je gewend bent aan de hoge golven en vele vissen bij ons huis. Net voordat de zon onderging, haalden we nog een softijsje en stapten weer in de RAM. Kleine stress: ik kreeg de auto niet van de handrem. Blijkbaar zat er een hendel onderaan het stuur. Wist ik veel.
Turbine down - geen stroom
Na een halfuur rijden kwamen we thuis, maar daar wachtte ons een verrassing: geen stroom. Een turbine werkte niet, dus alles lag plat. In het pikkedonker kregen we de kinderen toch in bed, maar zonder airco was dat even wennen. Moreiro en Gio brachten wat lichtjes voor de kinderen. Later op de avond kwam de stroom terug… en viel meteen weer uit. Gelukkig kwam het laat op de nacht wel weer terug.
De volgende dag hielden we een rustige dag. Martine werkte, ik ruimde op, draaide was en haalde boodschappen. ’s Avonds maakte ik nasi – dit keer wél met kroepoek.
Huiswerk en vroeg opstaan
Maandag 10 maart bracht ik de kinderen voor het eerst in de Dodge naar school. Niels vond het veel te vroeg, hij is duidelijk geen ochtendmens. Ik ook niet trouwens. Toen ik terugkwam, aten Sanne en ik samen en kwam ons vaste vogeltje weer binnenvliegen. Sanne lachte zo hard dat het beestje snel weer vertrok. In de middag waren Lotte en Niels thuis met een flinke lading huiswerk, iets waar ze nog aan moeten wennen.
Hier op Curaçao is het gebruikelijk dat kinderen veel thuis oefenen. Lotte begon ijverig, Niels had er minder zin in. Later die avond bekeken we Sanne goed, want ze kreeg steeds meer uitslag. In plaats van dat ze gewend raakte aan het klimaat, leek het alleen maar erger te worden. Moreiro en zijn mensen gaven ons advies en verwezen ons naar een apotheek. Gelukkig hielpen de middelen die we daar haalden.
Woensdagochtend kreeg Niels het op de heupen: “Ik voel me niet goed,” zei hij. Oké, dan maar een dagje thuis. Lotte ging wel gewoon naar school. In de middag haalde ik haar op en werd Niels begroet door klasgenootjes: “Ah Niels, Konta?” Gelukkig gaat het dus wel goed met hem.
Sanne jarig en dolfijnen gespot
Donderdag 13 maart was bijzonder: Sanne’s verjaardag! De eerste verjaardag die we op Curaçao vierden als gezin. We hadden cadeaus, slingers en ballonnen. Na het vertrek van Lotte en Niels naar school, kreeg Sanne haar eerste cadeau: een set van 100 bouwblokken. Dat doet ze graag, mooie dingen maken.
En als kers op de taart: vijf tot zes dolfijnen zwommen voorbij ons huis! Eentje maakte zelfs hoge sprongen. Ik greep mijn camera en rende naar het water. Prachtige foto’s! Of toch niet… Ik had net daarvoor foto’s van Sanne’s cadeaus overgezet op de computer en was vergeten het geheugenkaartje terug te stoppen. Geen foto’s dus, maar wel een unieke ervaring.
Later die middag kreeg Sanne nog twee cadeaus van Lotte en Niels: Duplo en een prikbordje. We zongen, belden met familie en genoten van taart.
Nieuw zwemmateriaal gekocht
Vrijdag kregen we bezoek van DIEP Curaçao met onze nieuwe snorkeluitrusting. Een facemask met zwemvliezen voor Martine en mij, zodat we optimaal van de onderwaterwereld kunnen genieten. De maskers sluiten volledig af en hebben een geïntegreerde snorkel, ideaal.
Zaterdag gingen Niels en ik weer naar de kapper. Niels had geluk, hij kreeg dezelfde kapster als de vorige keer. Ik werd geholpen door een Colombiaan die ik totaal niet verstond, maar die zijn uiterste best deed.
Playa Porto Marie en goed nieuws!
Zondag gingen we naar Playa Porto Mari, waar de beroemde zwemmende varkens rondlopen. Het water was weer kraakhelder. Martine probeerde haar nieuwe waterdichte telefoonhoes uit, maar dat vereiste nog wat oefening. Helaas moesten we ook al snel terug, want Martine had een middagdienst.
Later die dag kwam het geweldige nieuws: onze VVR aanvraag voor langdurig verblijf op Curaçao is goedgekeurd! Martine mag nu voor in ieder geval 5 jaar verblijven op Curaçao. Wat een opluchting en blijdschap. Nu wachten we alleen nog op de goedkeuring van de aanvragen voor de kinderen en mij, maar dat lijkt hiermee nog een formaliteit.
Kortere stukjes en meer fotowerk
De blogs zullen straks iets minder frequent en minder uitgebreid zijn zoals dezen. Ik merk dat het veel tijd kost en die tijd is er steeds minder.
Mijn fotografie loopt ook steeds beter – ik heb veel zichtbaarheid bij zoekende toeristen en heb binnenkort ook weer nieuwe fotoshoots op stapel staan. Ook een fijne ontwikkeling waar ik graag meer tijd in investeer.
Voor nu een mooie week en tot de volgende maar kortere blogs! Groetjes van ons uit het prachtige paradijs Curaçao.
6 reacties
Mooie blog weer Albert, fijn dat jullie zo zoetjes aan ook met werk en school in de goede modus komen. Liefs heit en mem.
We komen er steeds meer in en worden beetje bij beetje steeds meer Curaçaoënaars ;-). Liefs van ons.
Leuk om je blog te lezen en jullie belevenissen te volgen dus hoop dat je doorgaat, veel plezier en succes met duiken en snorkelen!! Prachtig en succes met jullie werk!
Dankjewel Marianne. Er komen nieuwe blogs zolang het me nog lukt in tijd.
Weer een prachtig verhaal. Erg leuk om jullie belevenissen te volgen.
Dankjewel Trees – Mooi om zo iedereen op de hoogte te houden!